Sipas rezultateve të sondazhit më të fundit të opinionit publik, presidenti aktual i SHBA-së, Joseph Biden është presidenti më pak i popullarizuar i SHBA-së në ’70 vitet e fundit me 38.7%, madje edhe nën nivelin e mbështetjes që kishin dikur Richard Nixon dhe Jimmy Carter. –

Në tremujorin e parë të vitit 2024, Biden 81 vjeç mori mbështetjen e 38.7 për qind të të anketuarve, tre për qind më pak se mbështetja që pati presidenti George HW Bush në të njëjtën periudhë të mandatit të tij, sipas një sondazhi të agjencisë Gallup, raporton New York Post.

“Rreth gjashtë muaj para zgjedhjeve, Biden qëndron në një pozitë më të dobët se çdo president i mëparshëm”, përfunduan anketuesit e Gallup.

I njëjti sondazh tregon se ish-presidenti Donald Trump, i cili po konkurron me Biden për një mandat të dytë në Shtëpinë e Bardhë, mori mbështetjen e 46.8 për qind të të anketuarve.

E përditshmja e Nju Jorkut thekson se të dy presidentët (jopopullorë) Nixon dhe Carter kishin më shumë mbështetje se Biden, përkatësisht me 53.7 për qind dhe 47.7 për qind, ndërsa Presidenti Dwight Eisenhower kishte mbështetjen më të madhe në 70 vitet e fundit me 73.2 për qind.

Rezultatet e sondazheve të Gallup për mbështetjen publike për presidentët amerikanë, të cilat janë kryer që nga fillimi i mandatit të Eisenhower në 1952, janë një tregues i fortë i suksesit për kandidatët që kërkojnë të fitojnë një mandat të dytë në Shtëpinë e Bardhë, sipas New York Post.

Sipas një artikulli të gazetës ‘Wall Street Journal’ të publikuar të shtunën, agjencitë amerikane të zbulimit kanë dalë në përfundimin se ndoshta presidenti rus Vladimir Putin, nuk ka urdhëruar vrasjen e politikanit opozitar Aleksei Navalnit në muajin shkurt ndërsa ai ndodhej në një burg në Arktik.

Aleksei Navalni, vdiq në moshën 47 vjeçare. Ai ishte kritiku më i fortë në vend i Vladimir Putinit. Aleatët e tij, të cilësuar si ekstremistë nga autoritetet, akuzuan presidentin rus për vrasjen e tij dhe kanë thënë se do të ofrojnë prova për të mbështetur pohimet e tyre.

Kremlini ka hedhur poshtë çdo përfshirje në vrasjen e Aleksei Navalnit. Muajin e kaluar, Vladimir Putini e quajti vdekjen e politikanit opozitar diçka “të trishtueshme” duke shtuar se ai ishte gati ta shkëmbente atë me Perëndimit me kushtin që zoti Navalni të mos kthehej më në Rusi. Aleatët e zotit Navalny kanë thënë se ishin duke u zhvilluar bisedime mbi këtë çështje.

Në shkrimin e saj gazeta ‘Wall Street Journal’ citonte persona të paidentifikuar që ishin në dijeni të raportit të agjencive amerikane të zbulimit, që sipas tyre kishin arritur në përfundimin se Vladimir Putini ndoshta nuk kishte urdhëruar që zotit Navalni të vritej.

Gazeta shkruante më tej se me këtë përfundim Uashingtoni nuk po e shfajësonte udhëheqësin rus nga përgjegjësia e përgjithshme për vdekjen e zotit Navalni, duke pasur parasysh se politikani opozitar kishte qenë për vite me radhë në shënjestër të autoriteteve ruse, ishte burgosur nën akuza që Perëndimi i ka cilësuar si të motivuara politikisht, si dhe ishte helmuar në vitin 2020, me një agjent nervor.

Kremlini mohon përfshirjen e shtetit në helmimin e vitit 2020.

Zëdhënësi i Kremlinit Dmitry Peskov tha të shtunën se kishte lexuar artikullin e gazetës, duke shtuar se ai përmbante “spekulime boshe”.

“Nuk mendoj se është material me cilësi të lartë që meriton vëmendje“, u tha ai gazetarëve kur u pyet për këtë çështje.

Agjencia e lajmeve ‘Reuters’ njoftoi se nuk ka mundur të verifikojë në mënyrë të pavarur njoftimin e gazetës, që citonte burime sipas të cilave, gjetjet ishin “pranuar gjerësisht brenda komunitetit amerikan të zbulimit dhe ishte ndarë nga disa agjenci, përfshirë Agjencinë Qendrore të Inteligjencës (CIA-n), Zyrën e Drejtorit të Zbulimit Kombëtar si dhe Njësinë e Zbulimit në Departamentit të Shtetit”.

Të njëjta burime i thanë gazetës se vlerësimi amerikan u bazua në një sërë informacionesh, disa prej tyre të klasifikuara, si dhe në një analizë të fakteve publike, përfshirë kohën e vdekjes së zotit Navalni dhe tek mënyra se si ngjarja sfumoi rizgjedhjen e zotit Putin në mars.

Gazeta citonte gjithashtu një ndihmës i lartë të zotit Navalni, Leonid Volkovin, i cili i quajti gjetjet e zbulimit amerikan, naive dhe qesharake./VOA

Shaima Refaat Alareer, vajza e një poeti të shquar palestinez, u vra së bashku me familjen e saj në një sulm ajror izraelit në një shtëpi në perëndim të qytetit të Gazës të premten, sipas burimeve të shumta, katër muaj pasi babai i saj vdiq në një sulm të ngjashëm.

Burri i Alareer dhe djali i tyre dy muajsh vdiqën gjithashtu në sulm, sipas dëshmitarëve okularë dhe miqve të familjes.

Dëshmitarët okularë në lagjen Al-Rimal i thanë CNN se tre raketa izraelite goditën një shtëpi ku familja ishte strehuar. Kur u pyetën për koment në lidhje me sulmin, Forcat Mbrojtëse të Izraelit i thanë CNN se ajo ndjek ligjin ndërkombëtar dhe përpiqet të “zbusë dëmin e civilëve”, por nuk ishte në gjendje të jepte komente të mëtejshme pa koordinatat e sakta dhe kohën e sulmit. Shaima ishte vajza e poetit palestinez Refaat Alareer, i cili u vra së bashku me disa anëtarë të tjerë të familjes kur një sulm ajror izraelit goditi shtëpinë e tyre në lagjen Shujayya në dhjetor.

Alareer foli për CNN në tetor, kur ai po diskutonte nëse do të qëndronte në shtëpinë e tij në qytetin e Gazës apo të ikte më në jug me gruan dhe gjashtë fëmijët e tij. Në atë kohë, shkrimtari dhe akademiku 44-vjeçar tha se  nuk kishin zgjidhje tjetër veçse të qëndronin në veri, pasi “nuk kanë ku të shkojnë tjetër”.

Banorët e lagjes Al-Rimal thanë se Shaima dhe familja e saj ishin zhvendosur nga shtëpia e tyre në Shujayya gati katër muaj më parë. Videoja e xhiruar për CNN tregon banorët që vrapojnë drejt shtëpisë pas goditjes dhe mblidhen rreth trupave të të vrarëve. Pamjet tregojnë shtëpinë e shkatërruar plotësisht.

Banorët i thanë CNN se eshtrat e familjes u dërguan në Spitalin Baptist Al-Ahli. Mosab Abu Toha, një poet palestinez nga Gaza dhe mik i Refaat, i cili tani është i zhvendosur në Kajro, i tha CNN se vëllai i Refaat e kishte informuar atë për “lajmin shkatërrues të vrasjes së vajzës, burrit dhe fëmijës së porsalindur të Refaat” të premten. Shaima kishte postuar lajmin për mëmësinë e saj në një mesazh të fundit në llogarinë private në Facebook, sipas Abu Toha.

Ai ndau një pamje të mesazhit të saj për babain e saj të ndjerë. “Kam një lajm të bukur për ju, do të doja t’jua përcillja sa jeni përballë meje, ju prezantoj nipin tuaj të parë. E di ti, baba im, se je bërë gjysh?” ka shkruar Shaima. “Ky është nipi yt Abd al-Rahman, të cilin e kam imagjinuar prej kohësh duke e bartur, por kurrë nuk e kam imagjinuar se do të të humbja herët dhe para se ta shohësh.”

Pas miratimit të një pakete të shumëpritur ndihme ushtarake prej miliona dollarësh nga ana e SHBA-së për Ukrainën, përpjekja luftarake e Vladimir Putin do të rifillojë trajektoren e saj në rënie. Kremlini, duke mos pasur më kohën në anën e tij, do të presë me dëshpërim shpëtimtarin e vet: Mesian nga Mar-a-Lago.

Nga Carl Bildt

Lajmi i javës së kaluar u prit padyshim me lehtësim të madh në Kiev dhe pikëllim në Kremlin. Kongresi amerikan më në fund i dha fund bllokimit të tij gjashtëmujor dhe miratoi një paketë të re ndihme ushtarake për Ukrainën (si dhe për Izraelin dhe Tajvanin). Dhe progresi erdhi vetëm disa ditë pasi liderët e BE-së u angazhuan gjithashtu për të ofruar edhe më shumë mbështetje, përveç paketave të mëdha të ndihmës që miratuan së fundmi. Mbetet ende për t’u parë se si do të duket kjo gjë, por Gjermania tashmë ka premtuar një sistem tjetër të mbrojtjes ajrore Patriot – një nga teknologjitë kryesore që e ka penguar Rusinë të fitojë një avantazh vendimtar – dhe u ka bërë presion vendeve të tjera anëtare të BE-së që të ndihmojnë në forcimin e mbrojtjes ajrore të Ukrainës.

Mbështetja është dëshpërimisht e nevojshme. Ukraina ka duruar disa muaj të vështirë. Pasi kundërofensiva e saj e shumëpritur ushtarake vitin e kaluar nuk dha pothuajse asnjë rezultat, dështimi i Amerikës për të rënë dakord për një paketë tjetër ndihme i dha një goditje të fortë moralit. Municionet ukrainase u pakësuan ndërsa Kremlini shtoi sulmet e tij raketore kundër infrastrukturës industriale dhe energjetike të vendit.

Por që të mos harrojmë, Putinit i është dashur të ridimensionojë qëllimet e tij në mënyrë thelbësore që nga fillimi i luftës së tij të agresionit në shkurt 2022. Ai fillimisht sugjeroi se qeveria e presidentit ukrainas Volodymyr Zelensky do të rrëzohej brenda disa ditësh dhe se i gjithë territori i njohur si Ukrainë do të kthehej te pala ruse. Ushtritë ruse supozohej se do të marshonin drejt Kievit, ku do të priteshin si çlirimtarë.

Vendosmëria e palëkundur e Ukrainës nuk ishte e vetmja gjë që Kremlini nënvlerësoi. Gjithashtu, me sa duket, ai nuk arriti të parashikonte që një koalicion i gjerë i vendeve perëndimore do të përgjigjej me ndihmë gjithëpërfshirëse financiare dhe ushtarake. Brenda vitit 2023, forcat ruse ishin vendosur në një pozicion mbrojtës dhe kishte pritshmëri në rritje që ukrainasit – të armatosur me pajisje perëndimore – do t’i zmbrapsnin pushtuesit.

Kur kjo nuk ndodhi, konflikti u shndërrua në një luftë dobësuese. Ndërsa vendosmëria perëndimore dukej se po zbehej, Putini u bë më i sigurt, pasi arriti në përfundimin se koha ishte në anën e tij. Edhe pse padyshim do të jetë përgatitur për operacione të reja ofensive, dyshoj se ai është mbështetur më shumë te shpëtimi i Trump sesa forcat e tij.

Por tani llogaritë kanë ndryshuar përsëri. Duke sfiduar izolacionistët Trumpianë dhe mbështetësit e Putin, Republikanët e Kongresit, së bashku me Demokratët, kanë miratuar mbështetjen që ukrainasit e kanë pritur me dëshpërim. Edhe pse do të duhet pak kohë që dërgesat e reja të municioneve dhe pajisjeve të arrijnë në vijat e frontit – ku forcat ruse kanë bërë prohres në rritje – efekti i menjëhershëm politik dhe psikologjik është i rëndësishëm. Shanset që Ukraina të mbajë vijën dhe t’i mbijetojë çdo sulmi të ri rus këtë vit janë përmirësuar në mënyrë dramatike.

Papritur, nuk është më dhe aq e qartë nëse Putini ka kohë në anën e tij. Nëse kjo luftë na ka mësuar diçka, ajo është se mbrojtja është më e lehtë sesa sulmi. Në periudhën afatmesme dhe afatgjatë, prodhimi i predhave të artilerisë në Evropë dhe Shtetet e Bashkuara ka shumë të ngjarë të rivalizojë, në mos edhe t’ia kalojë, asaj të Rusisë, e cila është dashur të mbështetet në municionet e Koresë së Veriut. Për më tepër, zhvillimi i vazhdueshëm i teknologjive të raketave me rreze të gjatë të Ukrainës do të ketë filluar të japë rezultate të rëndësishme; dhe mobilizimi i fundit i personelit të Ukrainës do të ketë rimbushur disa nga forcat dhe rezervat e saj luftarake të vijës së parë. Shkurtimisht, shpresa e Putinit për të marshuar drejt fitores këtë vit do të zhduket. Përpjekja e tij luftarake do të rifillojë trajektoren e saj në rënie.

Por një shpresë do të mbetet. Kremlini do të presë me dëshpërim shpëtimtarin e tij nga Mar-a-Lago – të cilin një republikan thuhet se e quajti “Jezusi portokalli”. Nëse kthimi i Trump në Zyrën Ovale do t’i jepte fund sprovës që Putin krijoi për veten e tij, kjo është tjetër histori. Tani për tani, Rusia po shkon sërish drejt dështimit në Ukrainë.

Trump Is Putin’s Only Hope Now

Specialistët e Drejtorisë Kryesore të Inteligjencës së Ukrainës ka kryer një “sulm kibernetik në shkallë të gjerë” ndaj burimeve të partisë në pushtet në Rusi, Rusia e Bashkuar, tha një burim nga ky shërbim special për Radion Evropa e Lirë më 26 prill.

Sipas të dhënave të këtij shërbimi, shërbimet e partisë dhe ueb-faqet, por edhe domenet ER.RU dhe Edinros, aktualisht janë nën sulm.

Sipas burimit, inteligjenca ukrainase pretendon se pavarësisht deklaratës së lëshuar nga Rusia e Bashkuar se “puna e infrastrukturës kritike digjitale po funksionon”, disa nga burimet kanë dalë jashtë funksionit.

Mëngjesin e 26 prillit, partia në pushtet e Rusisë tha se është goditur nga një sulm i madh kibernetik.

Në mars të këtij viti, Inteligjenca ushtarake ukrainase, e njohur me shkurtesën GUR, tha se shërbimet e Ministrisë së Mbrojtjes të Rusisë u përballën me një sulm kibernetik dhe se ekspertët e inteligjencës ukrainase patën qasje në informacione sekrete të kësaj ministrie.

Njoftimi për sulmin e pretenduar vjen teksa pushtimi i paprovokuar i Ukrainës, që nisi Rusia më 2022, po vazhdon.